ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ၂၀၁၀ ႏိုဝင္ဘာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမ်ားသည္ လြတ္လပ္ျခင္း၊ မွ်တျခင္း မ႐ွိသလို ျမန္မာႏုိင္ငံသည္လည္း အာဏာ႐ွင္ အုပ္စိုးမႈစနစ္မွ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ျခင္း မ႐ွိေသးပါ။ ႀကိဳတင္မွန္းဆ ထားၾကသည့္အတိုင္းပင္ တင္းၾကပ္စြာ ထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမ်ား၌ တပ္မေတာ္အစိုးရ၏ ျပည္ခိုင္းၿဖိဳးပါတီ (USDP) ကသာ ျပည္လံုးကၽြတ္ အႏိုင္ရ႐ွိကာ တပ္မေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အလႊာကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿမဲ ဆက္လက္ ထိန္းခ်ဳပ္ေစခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ တာဝန္ထမ္းဆဲ တပ္မေတာ္သားမ်ားအတြက္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ေနရာ ေလးပံုတစ္ပံု သီးသန္႔ ဖယ္ေပးထားျခင္းက လႊတ္ေတာ္အတြင္း၌ အတိုက္အခံ ပါတီဝင္မ်ားအတြက္ အနည္းငယ္ေသာ ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္သာ ႐ွိလိမ့္မည္ဟု ဆိုလိုရာ ေရာက္ပါသည္။  ယခုအခါ ဖြဲ႕စည္းၿပီးျဖစ္ကာ လာမည့္ သီတင္းပတ္မ်ားအတြင္း အာဏာ ရယူေတာ့မည့္  အစိုးရအဖြဲ႕သစ္သည္လည္း သမၼတႏွင့္ ဒုတိယသမၼတ ၂ဦးအနက္မွ တစ္ဦးတို႔ကို ယခင္ အစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ားထံမွ  ျပန္လည္ ေ႐ြးခ်ယ္ခန္႔အပ္ျခင္း၊ ယခင္ အစိုးရဝန္ႀကီး အမ်ားစုကို  ျပန္လည္ အသံုးျပဳျခင္း စသည္တို႔ေၾကာင့္  စနစ္ေဟာင္း၏ ဆက္လက္ လႊမ္းမိုးေနမႈကို ထင္ဟပ္ေနသည္။

ထိုသို႔ျဖစ္ေစကာမူ ဘာမွမေျပာင္းလဲဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ပါက မွားယြင္းသြားဖြယ္႐ွိသည္။ ယခင္ တပ္မေတာ္အစိုးရ၏ ထိပ္ဆံုးေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦး အနားယူသြားၿပီျဖစ္ကာ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ားက တာဝန္လႊဲေျပာင္း ယူလိုက္ပါၿပီ။ တပ္မေတာ္၏ ဆက္လက္လႊမ္းမိုးေရးကို ေသခ်ာေအာင္ ျပဳလုပ္ထားသည္ ဆိုေသာ္ျငားလည္း ႏုိင္ငံေရး အခင္းအက်င္းကို အေျခခံက်က် ျပန္လည္ပံုသြင္းေပးမည့္ အေျခခံဥပေဒသစ္သည္လည္း စတင္ အႀကံဳးဝင္ အာဏာ သက္ေရာက္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ပညာတတ္ ပညာ႐ွင္ အခ်ိဳ႕ကို အစိုးရ အဖြဲ႕အတြင္းေခၚယူ ထည့္သြင္းခဲ့သလို၊ တိုင္းႏွင့္ေဒသႀကီး အဆင့္တြင္လည္း တိုင္းရင္းသားအုပ္စုမ်ားက အနည္းဆံုး  သူတို႔အေရး စီမံခန္႔ခြဲမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ အတန္အသင့္ ေျပာဆိုႏိုင္ၾကၿပီျဖစ္သည္။

ယင္းအေျပာင္းအလဲမ်ားသည္ အခ်ိန္တိုအတြင္း သိသာထင္႐ွားေသာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားအျဖစ္ ယူဆရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း အစိုးရသစ္ ဖြဲ႕စည္းမႈ အေျခအေနကို ျဖစ္ေပၚေစကာ ပိုမို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈအတြက္ အလားအလာမ်ားကို တိုးပြားေစပါသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေ႐ွ႕မတိုးေနာက္မဆုတ္ ပိတ္မိေနေသာ အေနအထားမွ ယခုကဲ့သို႔ ေျပာင္းလဲလာသည့္ အခိုက္အတန္႔သည္ ပိုမိုႀကီးမားေသာ ပြင့္လင္းမႈႏွင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ လမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ ျမန္မာအစိုးရ ေရာက္႐ွိလာေအာင္ ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းက တိုက္တြန္း အားေပးႏိုင္မည့္ အခြင့္အေရးကို ျဖည့္ဆည္းေပးပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားက ၎တို႔၏ မေအာင္ျမင္ေသာ အေရးယူ ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈမ်ားႏွင့္ ခြဲျခားပစ္ပယ္မႈ မူဝါဒမ်ားကို ေျပာင္းလဲမွသာလွ်င္ ယခု အခြင့္အလမ္းကို ဖမ္းဆုပ္ႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ ေျပာင္းျပန္ ရလဒ္ကိုသာ ထြက္ေပၚေစသည့္ အဆိုပါ မူဝါဒမ်ားသည္ ျပည္သူလူထုအေပၚ တြင္လည္းေကာင္း၊ ဒိုင္ယာေလာ့ႏွင့္ ေစ့စပ္ညႇိႏႈိင္းေရး အလားအလာမ်ား အေပၚတြင္လည္းေကာင္း အႏႈတ္သေဘာဆိုးက်ိဳး သက္ေရာက္မႈကို ျဖစ္ေပၚေစသည့္အျပင္ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ပိုင္း၏ ေခ်ာင္ပိတ္မိေနသည့္စိတ္ဓာတ္ေရးရာကို အားျဖည့္ေပးသလို ျဖစ္ကာ ယခင္အစိုးရ၏ အာဏာ႐ွင္ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ အထီးက်န္ ဝါဒီမ်ားႏွင့္ျဖစ္ေစ လက္တြဲျဖဳတ္လမ္းခြဲမည့္ မ်ိဳးဆက္သစ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အခြင့္အေရးမ်ားကို ေလ်ာ့နည္းသြားေစသည္။

သို႔ျဖစ္ရာ sanctions မ်ားသည္ မလိုလားေသာ ေျပာင္းျပန္ရလဒ္မ်ားကို ထြက္ေပၚေစၿပီး သာမန္ျပည္သူမ်ားကို ထိခိုက္ နစ္နာေစကာ ႏုိင္ငံ၏  ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို ေႏွာင့္ေႏွးေစသည္ ဟူေသာအခ်က္ကို အသိအမွတ္ျပဳ ဝန္ခံျခင္းျဖင့္ တိုးတက္ေသာ မူဝါဒမ်ားကို စတင္ရပါမည္။ ထိုအမွားကို ျပင္ဆင္ရန္အတြက္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အကူအညီ တားျမစ္မႈမ်ားကို အျမန္ဆံုး ႐ုတ္သိမ္းေပးရမည္ျဖစ္ကာ ေထာက္ပံ့ ကယ္ဆယ္ကူညီမႈ အဆင့္မ်ားကို တိုးျမႇင့္ေပးရမည္။ ႏုိင္ငံတကာေငြေၾကး အဖြဲ႕အစည္းမ်ားထံမွ နည္းပညာ အကူအညီေပးမႈအေပၚ တားျမစ္ခ်က္မ်ားကိုလည္း ဖယ္႐ွားေပးရမည္။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး၊ လူမႈေရးႏွင့္ စီးပြားေရးမူဝါဒ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး၊ ပညာေရးႏွင့္ လူ႔စြမ္းအား တည္ေဆာက္ေရး စသည္တို႔အေပၚ စိုးရိမ္ ပူပန္မႈမ်ား ေလ်ာ့က်ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရန္ အထက္ပါ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက တိုက္တြန္း အားေပးရမည္ျဖစ္သည္။ ကုလသမဂၢ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ အစီစအဥ္ UNDP ႏွင့္ အျခားကုလသမဂၢ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအား ခ်ဳပ္ထိန္းထားသည့္ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားကိုလည္း ႐ုတ္သိမ္းေပးရမည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက ခ်မွတ္ထားေသာ သြင္းကုန္ပိတ္ပင္မႈႏွင့္ အီးယူ၏ ကုန္သြယ္မႈ အထူးအခြင့္အေရး ပိတ္ပင္မႈ စသည့္ က်ယ္ျပန္႔ေသာ စီးပြားေရး ဒဏ္ခတ္မႈ sanctions မ်ားကိုလည္း ေျဖေလွ်ာ့ေပးရမည္ျဖစ္သည္။

သို႔ျဖစ္ရာ ျမန္မာျပည္သူမ်ားအတြက္ သူတို႔၏ ဘဝမ်ား တိုးတက္ေစရန္ မ႐ွိမျဖစ္ အေရးႀကီးေသာ လူမႈ-စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား အတြက္ မ်ားစြာႀကီးမားေသာ အေထာက္အကူ ျဖည့္ဆည္းေပးမည့္ ခ်ဥ္းကပ္ကိုင္တြယ္ပံု နည္းလမ္းသစ္ တစ္ခုကို ဆံုးျဖတ္ခ်မွတ္ရန္ အေရးေပၚ လိုအပ္ေနၿပီး တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ ျမန္မာအစိုးရကသာ အေရးပါေသာ ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ လုပ္ငန္းစဥ္ကို စတင္ လုပ္ေဆာင္မည္ဆိုပါက အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ပံုမွန္ဆက္ဆံေရး ျပန္လည္ တည္ေဆာက္မႈ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် ႐ွိေၾကာင္းကို ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအား စည္း႐ုံး ေဆြးေႏြးမႈ ျပဳလုပ္ေနရမည္ျဖစ္သည္။

International Crisis Group က လတ္တေလာ ႏွစ္မ်ားအတြင္း ထုတ္ျပသည့္ အစီရင္ခံမႈမ်ားတြင္ အထက္ပါ နည္းလမ္းႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္တင္ျပခဲ့ရာ၌ ခိုင္မာစြာ ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ေဒသတြင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈ၊ ေထာက္ပံ့ကယ္ဆယ္မႈ အကူအညီဆိုင္ရာ ဆက္ဆံေရးမ်ား ပံုမွန္တည္ေဆာက္မႈ၊  အေရးႀကီးေသာ ႏိုင္ငံေရး အသြင္ေျပာင္းမႈ အခိုက္အတန္႔တြင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးႏွင့္ ပိုမိုပြင့္လင္းေရးကို အားေပးျမႇင့္တင္ရန္ အခြင့္အလမ္းမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား ျပႆနာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျဖ႐ွင္းေရးကို ထိပ္တန္းဦးစားေပး သတ္မွတ္မႈ စသည့္အခ်က္မ်ား  ပါဝင္သည္။